Ένα σχολείο της Αττικής δημοσίευσε σχολική εφημερίδα με κείμενο μαθητή λυκείου για τα ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιά και τα θέματα που αντιμετωπίζουν στο σχολικό περιβάλλον. Ο μαθητής του Γενικού Λυκείου του Πικερμίου επέλεξε να μιλήσει ανοιχτά για ένα θέμα που σπάνια αναφέρεται στη σχολική κοινότητα. Το κείμενο του, με τον πολύχρωμο τίτλο «Το πιο μεγάλο βιβλίο για τις οικογένειες», τονίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά που προέρχονται από οικογένειες που θεωρούνται “μη κανονικές”, όπως αυτές με «δύο μαμάδες ή δύο μπαμπάδες».
Το κείμενο κλείνει λέγοντας ότι όλος ο κόσμος είναι διαφορετικός και για αυτό ακριβώς πρέπει να υπάρχει σεβασμός και ισοτιμία στο σχολείο αλλά και στην κοινωνία γενικότερα. Ενώ, τον τελευταίο καιρό έχουν συμβεί αρκετά ομοφοβικά και τρανσφοβικά περιστατικά σε εκπαιδευτικούς χώρους, τέτοιες πρωτοβουλίες δείχνουν την ανάγκη να ακούγονται ηχηρά οι φωνές όπως αυτού του μαθητή.
Ολόκληρο το κείμενο:
«Το σχολείο είναι ένας χώρος που διέπεται από ποικιλομορφία. Το κάθε παιδί προέρχεται από μια οικογένεια, μοναδική, ξεχωριστή με τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Στην σημερινή εποχή η μορφή της οικογένειας διαφέρει από τα παραδοσιακά πρότυπα που έχουμε συνηθίσει. Στο σχολικό περιβάλλον συναντάμε μαθητές και μαθήτριες προερχόμενος από μονογονεϊκές οικογένειες. Αλλά παιδιά μπορεί να έχουν δύο μαμάδες ή δύο μπαμπάδες. Επίσης αρκετοί γονείς μαθητών έχουν μετανάστευση στην Ελλάδα για ένα καλύτερο μέλλον. Όλες αυτές οι οικογένειες συνθέτουν ένα πολύχρωμο μωσαϊκό και για αυτό το σχολείο καλείτε να εκπληρώσει τον ρόλο του ως χώρος αποδοχής και πολιτιστικής ανταλλαγής. Δυστυχώς όμως παρατηρούμε καθημερινά μπροστά στα μάτια μας να εκτυλίσσονται γεγονότα που αποδεικνύουν την έλλειψη παιδείας στην διαχείριση αυτών των ζητημάτων. Απο την μια πλευρά οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί << κουβαλάνε >> ασυνείδητα στερεότυπα και προκαταλήψεις που επηρεάζουν με αρνητική διάθεση αυτή την <<Διαφορετικότητα>>. Την ίδια στιγμή στις αίθουσες διδασκαλίας ακούγονται ρατσιστικά σχόλια που προσβάλουν, θλίβουν και στιγματίζουν το Παιδί. Στην ελληνική εκπαίδευση δεν συναντάμε συστηματικά κείμενα που αφορούν στον τύπο της σύγχρονης οικογένειας. Όμως θα πρέπει να παρθούν άμεσες αποφάσεις από το ίδιο το υπουργείο παιδείας, ώστε να υπάρξουν βιβλία στοχευμένα πάνω σε αυτό το σημαντικό ζήτημα, που δεν είναι άλλο από την δομή της οικογένειας και το πως θα πρέπει να αντιμετωπίζεται εντός του σχολικού περιβάλλοντος. Κλείνοντας θα πρέπει να καταλάβουμε ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί και όλοι δικαιούμαστε να έχουμε ισότιμη αντιμετώπιση και σεβασμό τόσο από το σχολείο όσο και από την κοινωνία».
Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από το βιβλίο των Mary Hofman και Ros Asqvith.
