«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»
Aγαπητοί μου αδελφοί,
Παιδιά μου αγαπημένα,
Δοξάζουμε και ανυμνούμε τον Τριαδικό Θεό για την άπειρη Αυτού αγάπη, για το μυστήριο της σωτηρίας, για την γέννηση του Θεανθρώπου Κυρίου μας.
Ο τέλειος Θεός γίνεται τέλειος άνθρωπος, και μέσα σε συγκεκριμένο ιστορικό χρόνο, μας καλεί από το ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ, να μετάσχουμε στο μυστήριο της θείας Οικονομίας, να γίνουμε μέλη της Εκκλησίας Του και να γευθούμε τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος.
Ο Χριστός μας γεννάται στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας και άγγελοι Κυρίου αναφωνούν τον υπέροχο παιάνα: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».
Προσφέρει ο Θεάνθρωπος Κύριος την δυνατότητα να ειρηνεύσει ο ταραχώδης βίος κάθε ανθρώπου, κάθε εποχής. Να ανατείλλει ένας άλλος τρόπος ζωής, χωρίς βία, χωρίς μίσος, χωρίς απαξίωση, χωρίς πολέμους. Επαγγέλλεται την ειρήνη και την εγκαθιστά στις καρδιές των ανθρώπων. Αποκαλεί «παιδιά του Θεού», όσους εργάζονται γι᾽αυτήν, λέγοντάς μας: «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ θεοῦ κληθήσονται»[1] και τοποθετεί μέσα στην λειτουργική γλώσσα την προτροπή για ειρήνη προς όλους.
«Εἰρήνη πάσι» ακούγεται μέσα σε κάθε ιερή ακολουθία του λειτουργικού κύκλου. Ειρήνη πρώτα μέσα μας για να μπορέσουμε να χτίσουμε την ειρήνη και στον κόσμο μας. Ειρήνη στις ψυχές μας για να ειρηνεύσουμε τον ταραγμένο συνάνθρωπό μας.
Υπάρχει όμως σήμερα αυτή η δωρεά του Θεού; Υπάρχει πνεύμα ειρηνικό στις καρδιές μας; Υπάρχει ειρήνη στην οικουμένη;
Χιλιάδες άνθρωποι χάνουν καθημερινά τη ζωή τους. Η ανθρώπινη ύπαρξη απαξιώνεται από κάθε ισχυρό της γης. Εκμηδενίζεται η αξιοπρέπεια και ο κόσμος μετακόμισε στο απάνθρωπο.
Ο Χριστός μας γεννήθηκε στη Μέση ανατολή. Στην περιοχή όμως που περπάτησε και δίδαξε, σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, η ειρήνη έχει παραχωρήσει τη θέση της στις ιαχές του πολέμου. Έχουν περάσει δύο χιλιάδες χρόνια και ακόμα «βράζει» η Αγία Γη.
Μην λησμονούμε τις ώρες αυτές τους Χριστιανούς αδελφούς μας, που δοκιμάζονται σκληρά. Δεν μπορούν σήμερα να προσευχηθούν στις Εκκλησίες τους, διότι απλά κινδυνεύει η ζωή τους.
Για ποια ειρήνη λοιπόν μπορούμε να ομιλούμε; Ποιο είναι το χρέος μας;
Χρέος μας είναι να εργαζόμασθε για την ειρήνη αδελφοί μου! Για την αγάπη του Χριστού μας, του γεννηθέντος θείου βρέφους, που αποτελεί διαχρονική επιταγή του εκκλησιαστικού τρόπου ζωής.
Χρέος μας είναι να αλλάξουμε εμείς για να αλλάξουμε και τους γύρω μας. Να σταματήσουμε κάθε πολεμική σύγκρουση. Να προσευχηθούμε για τους Χριστιανούς αδελφούς μας στη Μέση Ανατολή και να μην αδιαφορούμε για τον πόνο τους. Να κατανοήσουμε πως η βία δεν έχει μέλλον και πως ο Χριστιανός γνωρίζει τον δρόμο της αγάπης και της ταπείνωσης, όπως ακριβώς μας τον δίδαξε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Να βροντοφωνάξουμε ένα μεγάλο «όχι» προς κάθε έναν πού επιλέγει τον δρόμο του πολέμου και της βίας.
Ο Χριστός είναι η ειρήνη! Ο Χριστός είναι η αγάπη! Ο Χριστός είναι ο άλλος δρόμος!
Χρόνια πολλά, ειρηνικά και ευλογημένα σε όλους!
Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι το νέο Έτος, που σε λίγες ημέρες θα ανατείλλει, να μας βρει έτοιμους να αγωνισθούμε για την επικράτηση της ειρήνης, αλλά και δυνατούς απέναντι στον πειρασμό της βίας. Να μας καταστήσει παιδιά του Θεού!
Χρόνια πολλά!
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!
O Μητροπολίτης
† O Νέας Iωνίας, Φιλαδελφείας,
Hρακλείου καi Χαλκηδόνος Γαβριήλ
[1] Ματθ. 5, 9.
