Αποφάσισα να επιδιώξω να συνεισφέρω με ανιδιοτέλεια, εμπειρία και γνώση στο ανορθωτικό και μεταρρυθμιστικό έργο του Δημάρχου Νίκου Μπάμπαλου με προσανατολισμό το μέλλον, στην περιοχή που κατοικώ τα τελευταία χρόνια.
Η πλούσια επαγγελματική μου πορεία που είχα την τύχη να έχω με πλήθος ενδιαφερόντων, μου δημιουργεί την υποχρέωση να προσπαθήσω να συμβάλλω στην προσπάθεια αυτή, εφόσον βεβαίως οι πολίτες του Ηρακλείου αποφασίσουν ανάλογα.
Με στόχο να γεφυρωθεί το αναπτυξιακό χάσμα και να εξαλειφθεί η αναπτυξιακή ασυνέχεια συγκριτικά με τις γειτονικές περιοχές.
Για τη νέα γενιά.
Περί τα 20 χρόνια πέρασαν από τότε που με έπεισε η σύζυγός μου τ. Συμβολαιογράφος της περιοχής Μαρία Παντερή να μετακομίσουμε από την Κηφισιά στο Ηράκλειο.
Είχα αρκετό χρόνο να ζήσω, παρά το ότι δεν θιγόμαστε στο σημείο εγκατάστασής μας, την αναπτυξιακή ασυνέχεια που υπάρχει μεταξύ Κηφισιάς από τη μια πλευρά – Φιλοθέης – Ψυχικού από την άλλη, και στη μέση το Ηράκλειο που υστερεί.
Πολλές οι αιτίες για την αναπτυξιακή αυτή ασυνέχεια. Μια από αυτές είναι και η τοπική αυτοδιοίκηση, με ευθύνη και επιλογές όλων. Δρόμοι με μικρό πλάτος διπλής κυκλοφορίας, πεζοδρόμια ελάχιστου πλάτους και με δένδρα στη μέση.
H προστασία του περιβάλλοντος που είναι ένα τεράστιο τεχνολογικό και οικονομικό πρόβλημα με απαιτήσεις για υψηλού επιπέδου γνώσεις και εφαρμογές περιορίζεται σε γλαστράκια και δενδράκια, και δεν υπάρχει ευρύτερη συμμετοχή για αναζήτηση λύσεων σε ορθολογική βάση.
Mεγάλοι συντελεστές δόμησης και μεγάλα φορτία κυκλοφορίας σε αρκετές περιοχές, χωρίς χώρους αναψυχής, με μίξη κατοικίας και καταστημάτων, με παλιά κτήρια για σχολεία σε συνδυασμό με έλλειψη πόρων για συντήρηση, με έλλειψη ελεύθερων χώρων κλπ. χωρίς αναπτυξιακό σχέδιο όπως και οι περισσότερες περιοχές της Αθήνας, που έχει συγκεντρωθεί κατά παγκόσμια πρωτοτυπία ο μισός πληθυσμός της χώρας που δεν συμβαίνει σε καμιά πρωτεύουσα.
Πληθυσμός που αναζητά ρίζες σε συλλόγους που δημιουργεί ανάλογα με την καταγωγή του.
Γενικά υπάρχει πληθώρα από Μάνατζερς σε όλα τα επίπεδα στις περισσότερες περιπτώσεις παλαιάς κοπής, χωρίς παραγωγούς. Το χαμηλού τεχνολογικού επιπέδου περιβάλλον είναι κατάλληλο για χαμηλής εκπαίδευσης απασχόληση που είναι αδύνατον να εξασφαλίσει υψηλές αμοιβές και χαμηλό κόστος, κατά προέκταση ανταγωνιστικότητα στο διεθνοποιημένο περιβάλλον και ικανοποιητικό επίπεδο ζωής.
Οι ουσιαστικά εκπαιδευμένοι κυρίως με δικές τους πρωτοβουλίες από ένα με μεγάλα προβλήματα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν συνδέεται με τις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες, καταφεύγουν σε άλλες αγορές στο εξωτερικό αξιοποιώντας και την ελεύθερη διακίνηση στην Ευρωπαϊκή αγορά. Στη χώρα παράγεται σε μεγάλο βαθμό πολιτική, αλλά με την πολιτική δεν ζει κανείς.
Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι χώρος για επαγγελματική αποκατάσταση, ούτε για σχεδόν μόνιμα εκλεγόμενα στελέχη, με μονιμότητα δημοσίων υπαλλήλων με διάφορους ανακυκλούμενους κάθε φορά ρόλους.
Όπως και στον κινηματογράφο η επανάληψη (ριμέϊκ) είναι χειρότερης ποιότητας , όσο και αν γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστούν ως κάτι το νέο όλες οι εναλλακτικές στη σημερινή Δημοτική αρχή.
Απαιτείται η ριζική αναδιάρθρωση / εξορθολογισμός των κανόνων λειτουργίας. H πραγματικότητα που διαμορφώνεται στη σύγχρονη εποχή ραγδαία, υποχρεωτικά, ανεξάρτητα από τη θέληση συνδικάτων, πολιτών κλπ., τοποθετεί τον πήχη πολύ ψηλά.
Μεγάλες και δύσκολες αποφάσεις πρέπει να παρθούν και να γίνουν πράξη σε ελάχιστο χρόνο. Οι νέοι δεν έχουν στη διάθεσή τους χρόνο που είχαν στη διάθεσή τους παλαιότερες γενιές. Απαιτείται πολύ υψηλού επιπέδου γνώση που επιπλέον γίνεται συνεχώς ξεπερασμένη σε μικρό χρονικό διάστημα.
Θα πρέπει να ορισθεί τι είναι προοδευτικό στο πλαίσιο της μετάβασης στην ψηφιακή μεταβιομηχανική εποχή που οι αυτοματισμοί εξαφανίζουν τα χαμηλού επιπέδου επαγγέλματα (ΙΕΚ) και αλλάζουν το περιεχόμενο όλων των επαγγελμάτων ενώ απαιτούνται λιγότεροι για εκτέλεση μιας συγκεκριμένης ποσότητας δουλειάς, στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής που υποχρεώνει στην αντικατάσταση της χρησιμοποιούμενης τεχνολογίας με άλλη που δεν θα εκπέμπει άνθρακα στην ατμόσφαιρα με τρομακτικό κόστος και νέες ανάλογου μεγέθους επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες, τον υπερπληθυσμό στις μη ανεπτυγμένες περιοχές του πλανήτη και τη μετακίνηση προς την Δύση, τη διεθνοποίηση και τον ανταγωνισμό σε εντελώς νέα βάση.
Το δίλημμα των προσεχών εκλογών έχει ήδη τεθεί. Οι πολίτες θα κληθούν να επιλέξουν Δήμαρχο που θα έχει ουσιαστικές προϋποθέσεις για πορεία στο μέλλον για να διαχειρισθούν την ολοένα και περισσότερο πολύπλοκη πραγματικότητα.
Μέσα σε περιβάλλον αστάθειας, και αλλεπάλληλων κρίσεων, εθνικών και διεθνών, ο Νίκος Μπάμπαλος στο τιμόνι προωθεί με σταθερότητα τους στόχους σε όλους τους τομείς.
Ο Δήμος έχει ισορροπήσει και με πολύ λιγότερους έχει πετύχει πολλά περισσότερα, με πολύ λιγότερη οικονομική / φορολογική επιβάρυνση των Δημοτών. Η σύγκριση είναι προφανής σε κάθε καλόπιστο και αυτό είναι βασικό πρόβλημα σ’ αυτούς που εκπροσωπούν το παρελθόν.
Τα διλήμματα είναι συνέχεια, βελτίωση, σταθερότητα και αναπτυξιακή πορεία ή επιστροφή στο πλαγκτόν του παρελθόντος με τα γνωστά κριτήρια και διαδικασίες. Με δυσμενείς επιπτώσεις στη ζωή των πολιτών. Ιδίως των νεώτερων γενιών.
Οι γνωστές αντι-αναπτυξιακές πολιτικές που εφαρμόσθηκαν στο παρελθόν βρίσκουν το τοπίο απροετοίμαστο να ανταγωνισθεί στο πλαίσιο της σύγχρονης πραγματικότητας. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η κοινωνία αποζητά ασφάλεια, σταθερότητα, εμπιστοσύνη.
Ζούμε την εποχή του ορθολογισμού. Όχι των επιθυμιών με πλειοδοσία ψευδεπίγραφη στο ποιος θα τις ικανοποιήσει, ή για ικανοποίηση σε μη ορθολογική και “φιλική” βάση, με κόστος των υπολοίπων για ψηφοθηρικούς λόγους που ήταν ο κανόνας στο παρελθόν, και που οδήγησε στα προβλήματα.
Απαιτούνται γνώσεις και ικανότητες για αντιμετώπιση προβλημάτων και όχι αναζήτηση ευκαιριών για εντυπωσιασμούς χωρίς αντίκρισμα.
Η αριστεία και στην αρχαία εποχή αλλά και στη σημερινή πραγματικότητα είναι επιθυμητό και αναγκαίο χαρακτηριστικό. Τα συμφέροντα του λαού δεν εξυπηρετούνται χωρίς να υπάρχουν οι αναγκαίες προϋποθέσεις.
Που όμως όταν η αριστεία δεν είναι πραγματικό χαρακτηριστικό για χώρους που υπονοούν ότι την εκφράζουν καταλήγει αρνητική διαφήμιση.
Η τοπική αυτοδιοίκηση αποτελεί το βασικό αναπτυξιακό κύτταρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Θα πρέπει να είμαστε Ευρωπαίοι και να εφαρμόζουμε αναπτυξιακές Ευρωπαϊκές πολιτικές όχι εξ’ ανάγκης αλλά εκ πεποιθήσεως. Η Ευρώπη δεν είναι ένα μέρος που έρχονται χρήματα.
Λειτουργώντας στο πλαίσιο των αξιών του Δυτικού κόσμου που επιδιώκει να ενταχθεί το σύνολο του πλανήτη, αποφεύγοντας τις παλιές πρακτικές τοξικότητας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Δύση είναι ως σύστημα αξιών ξένη προς τον ονομαζόμενο παρεοκρατικό καπιταλισμό ( crony capitalism ) που μερικές φορές αποκαλείται ευνοιοκρατία, που είναι το οικονομικό σύστημα στο οποίο οι επιχειρήσεις και τα άτομα ευδοκιμούν όχι ως αποτέλεσμα του ελεύθερου ανταγωνισμού και της ελεύθερης επιχειρηματικότητας, αλλά ως συμπαιγνία μεταξύ ατόμων και επιχειρηματιών και αυτών που ασκούν εξουσία.
Για τους υποστηρικτές της ελεύθερης οικονομίας και του καπιταλισμού αυτή η πρακτική δεν λέγεται καπιταλισμός, και αποτελεί πλήρη δυσφήμιση του καπιταλισμού.
Είναι κάτι άλλο που λειτουργεί σε μη ελεύθερες κοινωνίες ανατολικού τύπου τόσο για εμπορικές δουλειές, όσο και για εισχώρηση για εργασία στο κρατιστικό ελεγχόμενο παρεοκρατικά σύστημα.
Η Ευρώπη και η Δύση θεσμοθετεί διαδικασίες για εξασφάλιση του μέγιστου δυνατού ανταγωνισμού ισότιμο για όλους, ως απαραίτητη προϋπόθεση για πρόοδο και ευημερία.
Το στίγμα του σημερινού Δημάρχου, δεν παραπέμπει σε μια παρωχημένη παραδοσιακή πρακτική. Ούτε χαρακτηρίζεται από συντηρητισμό. Εκφράζει έναν πραγματισμό που στηρίζεται στη σύνθεση σύγχρονων και προοδευτικών ιδεών. Υπερβαίνει τις παλιές γνωστές πελατειακές συνταγές, και μειώνει τα αδιέξοδα.
Απέναντι σε αυτή την εργώδη προσπάθεια, απουσία ουσιαστικών ιδεών, προτάσεων και οράματος θα πρέπει να ορίσουμε τη σημασία των λέξεων.
Ορισμένες πλευρές δίνουν την εντύπωση ότι επιδιώκουν τη συντήρηση μιας εσωστρέφειας στο Ηράκλειο, να μην γνωρίζει τίποτα άλλο εκτός από τον εαυτό του, διότι έτσι και μόνο μπορούν να έχουν κάποιο ρόλο. Κάτι που εμποδίζει την ανάπτυξη.
Προσπάθειες να μείνει ο πήχης χαμηλά, γιατί αλλιώς θα περάσουν από κάτω.
Αντιπολίτευση χωρίς ουσία.
Ο Νίκος Ηλιάδης είναι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Ηρακλείου Αττικής, με την παράταξη «Ηράκλειο Ανθρώπινη πόλη» και επικεφαλής τον υποψήφιο Δήμαρχο Νίκο Μπάμπαλο.
Είναι Πολ/κός Μηχ/κός Ε.Μ.Π., M.Sc. (Structural Engineering, Concordia University Montreal Canada ), Ph.D.(University of Maryland USA, – Technology and Vocational Education), τ.Ειδ.Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ, τ. εκπρόσωπος των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες (Μ.Ε.Α.), τ.Διοικητής ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ», τ. μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Παιδαγωγικών Ινστιτούτων της Ευρώπης (http://www.cidree.org/), τ. εκπρόσωπος της Κυβέρνησης στο Δ.Σ. του CEDEFOP (https://www.cedefop.europa.eu/) του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση, Επίτιμος Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
