Στα σινεμά του Ηρακλείου Αττικής…

Το Ηράκλειο Αττικής έχει την τύχη να έχει τρεις κινηματογράφους, έναν χειμερινό και τρεις θερινούς, την στιγμή που άλλες περιοχές έχουν την ατυχία να μην έχουν ούτε έναν! Το περιοδικό του δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού του Ηρακλείου «Επικοινωνία» έκανε σε προηγούμενο τεύχος του ένα μικρό αφιέρωμα σ’ αυτούς τους κινηματογράφους της πόλης, που έχουν κρατήσει πολύ όμορφη συντροφιά σε γενιές και γενιές:

-Στα «3 Αστέρια», που διαθέτουν δύο εξαιρετικές χειμερινές αίθουσες και μία θερινή

-Στο θερινό σινεμά «Άνοιξις»

-Στον δημοτικό θερινό κινηματογράφο «Νοσταλγία»

Κάποτε…

Μια εικόνα, ειδικά για τα θερινά σινεμά που δεν υπάρχουν πια στο Ηράκλειο, μας δίνει το συνοδευτικό κείμενο της έκθεσης φωτογραφίας «Ανακαλύπτοντας το Ηράκλειο Αττικής στη διάρκεια ενός αιώνας (1880-1980) που είχε διοργανώσει ο «Άλλος Τόπος Επικοινωνίας και Πολιτισμού» και η Πινακοθήκη Γρηγοριάδη το 2015: “Οι θερινοί κινηματογράφοι με τα αρχαιοελληνικά ή ρομαντικά ονόματα όπως Ήρα, Ηχώ ή Ροζαλί αφανίστηκαν”.

Επίσης στην έκδοση «Όλα είναι δρόμος – Περιδιαβαίνοντας το Ηράκλειο Αττικής» (σημείωση: Από τη συγκεκριμένη έκδοση είναι και οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες) διαβάζουμε μεταξύ άλλων: “…να θυμηθούμε και τα παλιά θερινά σινεμά «Άννα Μαρία», στη συμβολή των οδών Πλαπούτα και Πεύκων, στο Παλιό Ηράκλειο, τη «Μόνα Λίζα» επί της οδού Πεύκων, εκεί απ’ όπου διέρχεται σήμερα η Αττική Οδός, την «Ήρα» στην κεντρική πλατεία (28ης Οκτωβρίου) του ηλεκτρικού σταθμού, την «Ηχώ» στην οδό Καραγιώργη 9-13…”.

Ειδικά για την «Ήρα», σε σχέση με την κεντρική πλατεία, σημειώνεται “…στο κέντρο της, στην ιδιοκτησία Λυκούδη, χτίζονται ισόγεια καταστήματα και ο θερινός κινηματογράφος Ήρα…”.

Και από το παρελθόν στο παρόν, με την παρουσίαση των τριών κινηματογράφων του Ηρακλείου Αττικής.

Κώστας Γρηγορίου, «Τρία Αστέρια»: «Για εμένα είναι ο σινέ-Παράδεισος, αλλά έμεινα, δεν έφυγα».

Του Άγγελου Τάσκου – Πάντα από έφηβος με μάγευε όλος αυτός ο κόσμος που αντιπροσώπευε το σινεμά. Ετυμολογία; Η καταγραφή της κίνησης. Μια τέτοια κίνηση λοιπόν αποφάσισα να καταγράψω και εγώ στο πιο εμβληματικό σινεμά του δήμου μας: Τα «Τρία Αστέρια».

Η γέννηση και βάπτιση του στο μακρινό 1964, όπου τρία αδέλφια (από όπου και το όνομά του), ο Ιωάννης, ο Βαγγέλης και ο Γιώργος ύστερα από χρόνια εργασίας στο Σικάγο, ήρθαν στην πατρίδα, ανοίγοντας το σινεμά.

Τότε ακόμα χωμάτινος δρόμος η λεωφόρος Ηρακλείου και με ένα γεφυράκι Κουντουριώτη από όπου πέρναγες το ποτάμι για να κατευθυνθείς στον Ηλεκτρικό Σταθμό.

Από το 1987 και έπειτα η διαχείριση του πέρασε στον Κώστα Γρηγορίου και στη μητέρα του Αγγελική. Μεγάλη άνθιση γνώρισε τη δεκαετία του 70 και 80, μέχρι  την εμφάνιση της βιντεοκασέτας περί το 1988 ως και το 1994. Την σημερινή του μορφή την πήρε το 1997 από μια ριζική ανακαίνιση που κόστισε 225 εκατομμύρια δραχμές.

«Σημείο συνάντησης διαχρονικά», μου εξηγεί ο Κώστας Γρηγορίου, εξού και η στάση ασικών λεωφορείων με το όνομα του σινεμά. Μου εξηγεί πως πάντοτε η επιλογή των ταινιών σχετίζεται και με το σωστό timing, λέγοντάς μου ως παράδειγμα πως οι δραματικές ταινίες στα χρόνια της κρίσης στην χώρα μας δεν είχαν πέραση.

Τα πρώτα γλυκά που θυμάται ως παιδί ήταν το κοκ, η τουλούμπα, το σάμαλι, το εκλέρ… έως τη δεκαετία του 90 όπου κυριάρχησε το ποπ-κορν και τα νάτσος.

Νοσταλγεί, παρά τις δυσκολίες της εποχής εκείνης, όταν υπήρχε το φιλμ και η μπομπίνα, με όλα αυτά τα μικρά χαριτωμένα ψεγάδια που είχε επάνω το φιλμ από την επαναχρησιμοποίηση.

Τώρα όλες οι ταινίες προβάλλονται από τον σκληρό δίσκο και τον προτζέκτορά του. Διαθέτει τρεις αίθουσες, δυο χειμερινές των 450 και 150 θέσεων αντίστοιχα και μια θερινή των 300 θέσεων.

Ρωτώντας τον για ιδιαίτερα περιστατικά που θυμάται, του ήρθε στο νου ένα σοβαρό περιστατικό θεατή που έπαθε επιληψία και του πρόσφερε τις πρώτες βοήθειες.

Ένα ιντριγκαδόρικο με ένα σύζυγο που παρακολουθούσε τη γυναίκα του για απιστία, για το εάν είχε κόψει εισιτήριο για ταινία μα που όμως δεν ήταν στην αίθουσα και ένα χιουμοριστικό με μια “Ελληνίδα” μάνα που έψαχνε τα παιδιά της που είχαν κάνει κοπάνα από το φροντιστήριο.

Ο Κώστας Γρηγορίου χωρίς υπερβολή είναι η κινητήριος δύναμη του σινεμά, καθώς από τα 22 χρόνια του είχε αναλάβει τη διεύθυνση του σινεμά καθώς είχε χάσει τον πατέρα του.

Με πληροφορεί πως εκτός των ταινιών, λαμβάνουν χώρα εκεί παραστάσεις Καραγκιόζη, παιδικές θεατρικές και νούμερα με μαριονέτες. Τον ρώτησα από περιέργεια ποιες ταινίες δεν πήγαν καλά πέραν του αναμενομένου. Μου ανέφερε το “Matrix1” και το “Fight Club”.

Ενώ κυριολεκτικά εισπρακτικός πανικός είχε γίνει με τον «Τιτανικό». Και εκεί λίγο πριν το τελείωμα το ρωτώ τι σημαίνει για αυτόν τα «Τρία Αστέρια»: «Για εμένα είναι ο σινέ-Παράδεισος, αλλά έμεινα, δεν έφυγα».

Info: Ο κινηματογράφος έχει 2 χειμερινές αίθουσες και μια θερινή με χωρητικότητα 456 καθίσματα στην αίθουσα 1 και 150 στην αίθουσα 2 και ο θερινός έχει 300 καθίσματα.

Εξοπλισμένες με τα καλύτερα συστήματα ήχου , dolby digital και dts και εικόνας προβολής digital cinemeccanica dolby 3D.

Τα κυλικεία του κινηματογράφου παρέχουν πλήρη εξυπηρέτηση των πελατών μας με την καλύτερη ποιότητα. Όμορφο ζεστό περιβάλλον με άνετα καθίσματα που κάνουν την παρακολούθηση των ταινιών Α’ προβολής μια απόλαυση.

Λεωφ. Ηρακλείου 386, Ηράκλειο Αττικής, τηλ.: 210 2825607, 210 2826873, www.triaasteria.gr

Σινέ «Άνοιξις»: Ο “κρυμμένος θησαυρός” της πόλης μας!

Της Εύας Λευκοπούλου – Το θερινό σινεμά «Άνοιξις» στον Άγιο Νεκτάριο Ηρακλείου Αττικής, ξεκίνησε το 1960 και λειτούργησε αρχικά έως το 2003, γνωρίζοντας για περισσότερα από 40 χρόνια μεγάλες δόξες προβάλλοντας κατά κύριο λόγο οικογενειακές και ελληνικές ταινίες.

Το 1979 μετά από αρκετή περίοδο αδράνειας, αξιοποιήθηκε από την ΚΟΒ Ηρακλείου του ΚΚΕ, όπου για μία πενταετία περίπου συνέβαλε ουσιαστικά στα πολιτιστικά δρώμενα του Ηρακλείου, προβάλλοντας ποιοτικό κινηματογράφο.

Από την δεκαετία του ʽ90 και μετά γνώρισε σταδιακή παρακμή και κινδύνεψε να μετατραπεί σε πολυόροφη πολυκατοικία, όταν το 2003 με απόφαση της τότε υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ Βάσως Παπανδρέου, η χρήση του οικοπέδου του χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο, διαφυλάσσοντας με αυτόν τον τρόπο τον πολιτισμικό χαρακτήρα του. Από το 2008 μέχρι το 2012 παρέμεινε κλειστό.

Εδώ και 10 χρόνια το σινέ «Άνοιξις» επαναλειτουργεί με νέα ιδιοκτησία, είναι εξοπλισμένο με ψηφιακή προβολή και στερεοφωνικό ήχο, ενώ ο χώρος περιλαμβάνει ξύλινες καρέκλες σκηνοθέτη, καναπέδες, ξαπλώστρες και σκαμπό στο bar.

Η αυλή είναι κατάφυτη, με πολλά τραπεζάκια, υπόστεγο με ξύλινο ντεκ και κατάλληλη πρόσβαση για άτομα με κινητικές δυσκολίες. Έχει την δυνατότητα να φιλοξενήσει 200 επισκέπτες ανά παράσταση.

Τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν το νέο της πρόσωπο, συνδυάζουν την νοσταλγία των παλιότερων θερινών με την σύγχρονη αισθητική των νέων, αναδεικνύοντας παράλληλα ένα πνεύμα οικολογικής ευαισθησίας μέσω της ανακύκλησης παλαιών οικοδομικών υλικών.

Το μπαρ έχει μεγάλη ποικιλία και αξίζει να δοκιμάσετε την πίτσα του. Έχει όλα τα κλασικά αναψυκτικά και ποπκόρν φρέσκο. Η ακουστική είναι πολύ καλή και δεν έχει πολλούς εξωτερικούς θορύβους. Η ποιότητα της εικόνας είναι πολύ καλή, ενώ στις μπροστινές θέσεις έχει ξαπλώστρες!

Ένας ήσυχος θερινός κινηματογράφος και με προσφορές εισόδου. Το σινεμά Άνοιξις σας εγγυάται μια ολοκληρωμένη καλοκαιρινή κινηματογραφική εμπειρία. Αττικής & Ευριπίδου 19, Ηράκλειο Αττικής. Τηλ.: 210 2814071.

Η «Νοσταλγία» που είναι συνυφασμένη με το καλοκαίρι μας

Από την Ελίζα Λιμοντζόγλου – Η «Νοσταλγία» ο δημοτικός θερινός κινηματογράφος του Ηρακλείου Αττικής, είναι αδιαμφισβήτητα μία από τις αγαπημένες μας συνήθειες του καλοκαιριού εδώ και πολλά χρόνια.

Ο κινηματογράφος «Νοσταλγία» κατασκευάστηκε το 1986 από τη Δημοτική Αρχή επί Δημαρχίας Γιώργου Ηλιακόπουλου, υλοποιώντας απόφαση του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Κέντρου, με υπεύθυνο τον αείμνηστο Δημήτρη Καβούρη και μέλη που συμμετείχαν σε αυτό το εγχείρημα: τον Γιώργο Γρηγοριάδη, την Ευγενία Ζωγράφου, τον Γιώργο Μιχαηλίδη, τον Λάζαρο Μπελίτση, ο οποίος είναι και ο «νονός» του κινηματογράφου και την Ανθή Χαρώνη.

Ο κινηματογράφος λειτούργησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του ’87 επί Δημαρχίας Γιώργου Γρηγοριάδη, μιας και στις εκλογές του φθινοπώρου του ’86 άλλαξε η διοίκηση του Δήμου. Για αρκετά χρόνια, ο κινηματογράφος διατήρησε τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά, το συνδυασμό ψυχαγωγικής και καλλιτεχνικής διάστασης, το ολοκληρωμένο πρόγραμμα, τις πρωτότυπες κριτικές, τις ταινίες τέχνης το Σεπτέμβρη και τα αφιερώματα στο νέο ελληνικό κινηματογράφο. Η «Νοσταλγία» ήταν ο πρώτος Δημοτικός κινηματογράφος της Αττικής (το Cine «Παράδεισος» στον Κορυδαλλό, δημιουργήθηκε τρία χρόνια αργότερα) και ο τρίτος σε αριθμό εισιτηρίων γενικά, μετά το «Cine Φιλοθέη» και την «Μπομπονιέρα» στην Κηφισιά.

Η «Νοσταλγία», δεν απείχε από την ιδανική εικόνα των θερινών με    το αγιόκλημα και τα γιασεμιά, με τους βασιλικούς σε κάθε τραπεζάκι. Κάτι που ακόμα και σήμερα διατηρεί και μας μαγεύει.

Η λειτουργία του κινηματογράφου ξεκίνησε από το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου, αλλά τα μετέπειτα χρόνια ανατέθηκε στη Δημοτική Επιχείρηση ΔΕΤΕΗΑ νυν ΚΕΑΕΔΗΑ ΑΕ ΟΤΑ για διαχειριστικούς λόγους. Τα τελευταία χρόνια πρωτοστατεί στα κινηματογραφικά πράγματα αφού με τις ταινίες πρώτης προβολής που παρουσιάζει φιλοξενεί όλο και περισσότερο κόσμο καθημερινά.

Η «Νοσταλγία» είναι συνυφασμένη με το καλοκαίρι μας. Μας ψυχαγώγει μας διασκεδάζει και μας δροσίζει κάνοντας τα βράδια μας ιδιαίτερα.

Info: Δημοτικός θερινός κινηματογράφος Νοσταλγία: Κέας & Τερψιχόρης, πλησίον του σταθμού ΗΣΑΠ Ηράκλειο, τηλ.: 210-2773731. Ο χώρος του κινηματογράφου διαθέτει 250 καθίσματα με τραπεζάκια και κυλικείο.