Είναι συνηθισμένο στην προσφυγούπολη της Νέας Ιωνίας, να γίνονται συχνά εκδηλώσεις και ομιλίες με μικρασιάτικα θέματα σχετικά με τον ξεριζωμό και την προσφυγιά του 1922.
Όμως για το ίδιο θέμα η Ρούλα Ανθίμου εμπνεύστρια, διοργανώτρια και συντονίστρια της ομάδας «Βιωματική Εξερεύνηση της Τέχνης», που συναντιέται κάθε Δευτέρα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Νέας Ιωνίας, με άλλη μία έκπληξη διαφορετικότητας, κατάφερε, όπως πάντα, στην συνάντηση της 11ης Νοεμβρίου, να εντυπωσιάσει και να συγκλονίσει.
Επειδή όλες οι συναντήσεις της ομάδας είναι αφιερωμένες στις μούσες της μυθολογίας και στις χάρες ή τις τέχνες που η κάθε μούσα πρεσβεύει και επειδή αυτή τη φορά είχε σειρά η μούσα της ιστορίας Κλειώ, η Ρούλα Ανθίμου επιχείρησε να συνδέσει την συγγραφική τέχνη με τις βιωματικές μικρασιατικές ιστορίες.
Προσκεκλημένη ήταν η συγγραφέας Βούλα Αραμπατζόγλου Τουζοπούλου, η οποία διάβασε μέσα από το τελευταίο της βιβλίο «Οι Μικρασιατικές Ρίζες μου», αποσπάσματα από την ζωή των μικρασιατών προγόνων της στο διάβα της ιστορίας.
Έτσι με την βοήθεια της συγγραφικής τέχνης, το «παρόν» έτρεξε μέχρι και 100 χρόνια πίσω και οι ήρωες του βιβλίου της συγγραφέως ξαναζωντάνεψαν και μίλησαν για τις πράξεις τους, τις σκέψεις τους, τα συναισθήματά τους, τους φόβους και τα διλήμματά τους, τα κουράγια τους και την τόλμη τους στα αδιέξοδα και τις εντάσεις της ιστορίας που βίωναν.
Και οι παριστάμενοι συγκλονίστηκαν και άρχισαν να ρωτούν για τα πως και τα γιατί και να λένε και άλλες σύντομες παρόμοιες ιστορίες. Τέλος μέσα σε κλίμα συγκινησιακής φόρτισης ο Σπύρος Παπανδρέου, με την θαυματουργή φυσαρμόνικά του, γέμισε την αίθουσα με την γλυκιά, νοσταλγική μουσική μικρασιάτικων τραγουδιών και η Αφροδίτη Κανέλλη, μέτζο σοπράνο, με την εξαίσια φωνή της, άρχισε να τα τραγουδάει και όλοι να την σιγοντάρουν.
Έτσι απλά και ανθρώπινα η Ρούλα Ανθίμου ξαναμαγνήτισε τούς πολλούς, πιστούς και ένθερμους ακολούθους της στα πολιτιστικά της δρώμενα που εδώ και χρόνια, πάντα με την ίδια επιτυχία, προσφέρει από ψυχής στον Δήμο Νέας Ιωνίας.
