Ρεπορτάζ: Τάσος Τατάρογλου – Μετά από 3-4 επισκέψεις Ιούλιο και Αύγουστο τα τελευταία 12 χρόνια, φέτος η επίσκεψη έγινε Μάϊο μήνα, για το Πάσχα. Προφανώς, 2 επισκέψεις στο νησί στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 με φοιτητοκαταστάσεις, δεν μπορούν να αποτελέσουν σημείο σύγκρισης με το σήμερα, 35 χρόνια μετά…
Το νησί αγαπημένο, δεν το συζητάμε – ανεξαρτήτως εάν πέρσι είχαμε τα γνωστά, μετά τα χρόνια του covid, όπου κάποιοι θεώρησαν ότι έπρεπε να βγάλουν με το ζόρι την χασούρα 2-3 χρόνων.
Δεν ξέρω αν ήταν ελάχιστοι ή περισσότεροι. Η αλήθεια είναι πως στα social media κυριαρχούσε σχεδόν πάντα στα “μπινελίκια” μία συγκεκριμένη επιχείρηση με τα γνωστά μύδια, στρείδια και θαλασσινά, η οποία άλλα έλεγε στον τιμοκατάλογο και άλλα χρέωνε στους τουρίστες, με αποτέλεσμα να φάει συνολικά το νησί πολύ κράξιμο.
Άδικο για τους πολλούς, καθώς το πρόβλημα σαφώς δεν είναι αν είναι ακριβό το νησί (που σχετικά είναι) αλλά το να προσπαθείς να κοροϊδέψεις τον άλλον και να του ρουφήξεις την πιστωτική κάρτα. Κάπως έτσι λοιπόν πέρσι, τις μαγκιές του (σχεδόν) ενός, τις πλήρωσε όλο το νησί: -10% στις αφίξεις σε σχέση με το 2022, προφανώς λόγω του κύματος των αρνητικών αναρτήσεων σε social media.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ήρθαν να προστεθούν και οι ιστορίες με τις αυθαίρετες κατασκευές και γενικώς η εικόνα για τη Μύκονο δεν ήταν και η καλύτερη, οπότε η επίσκεψη φέτος για το Πάσχα ήταν κάπως… επιφυλακτική.
Είναι άγνωστο αν μπορεί ο Μάϊος να αποτελέσει δείγμα τι θα ακολουθήσει το Καλοκαίρι. Αν ωστόσο αποδειχθεί ότι είναι αξιόπιστο δείγμα, τότε το καλοκαίρι του 2024 στη Μύκονο θα είναι εξαιρετικό και θα ξεπεράσει τις “συννεφιές” του 2023.
Φυσικά η εποχή, προσφερόταν να κάνεις και πράγματα που δεν μπορείς εύκολα να κάνεις το καλοκαίρι. Π.χ. Την ηλιόλουστη Μεγάλη Παρασκευή, ένα τουρ σε 4-5 παραλίες του νησιού -οι αποστάσεις δεν είναι τρομερές- όπου μπορούσες να κάτσεις καμιά ώρα στη καθεμία (ή αν ήσουν θαρραλέος να δοκιμάσεις και καμιά βουτιά).
Η επίσκεψη έγινε τόσο στις λιγότερο διάσημες, αυτές του βορρά, δηλαδή Άγιος Σώστης, Φτελιά, Φώκος (μα τόσο όμορφες και ευτυχώς χωρίς ομπρέλες κ.τ.λ.) όσο και τις διάσημες του νότου, Ελιά με κατάληξη στη Super Paradise…
Στην τελευταία, το ευγενικότατο προσωπικό της οργανωμένης παραλίας της ομώνυμής επιχείρησης, ενημέρωνε τους επισκέπτες πως εάν ήθελαν να κάτσουν στις εγκαταστάσεις τους, μπορούσαν να προχωρήσουν ευθεία ή αν ήθελαν να βάλουν την πετσέτα τους ελεύθερα, μπορούσαν να κάτσουν δεξιά σε έναν άπλετο χώρο. Μην με ρωτήσετε τώρα εάν αυτό θα γίνεται και το Καλοκαίρι. Εξάλλου άλλες δύο επιχειρήσεις στην παραλία δεν είχαν καν ανοίξει για τη σεζόν ακόμη και συγκεκριμένα το Thalas και το Jackie O’ της περιοχής. Η δε Ελιά, ήταν η πρώτη φορά που ήταν εντελώς… άδεια – είχε και το αεράκι του εκείνες τις ημέρες.
Επιτάφιος στην γνωστή πλέον, για τα βιολετί άνθη της, Αγία Κυριακή στη Χώρα, ενώ την Ανάσταση στα Άνω Μερά στην Ιερά μονή της Παναγιάς της Τουρλιανής – πανέμορφα και στις δύο περιπτώσεις.
Εννοείται πανέμορφα και τα σοκάκια με τον Γιαλό, υπέροχο το φως στην Παραπορτιανή, μοναδικοί οι ανεμόμυλοι. Η Μύκονος είναι μοναδική, είναι γοητευτική και αυτό δεν πρόκειται να της το αφαιρέσει κανείς…
Κομμάτι διαμονή τώρα. Εντάξει, οι τιμές αυτήν την εποχή ήταν απίστευτα ανταγωνιστικές, αλλά ας συγκρίνουμε τιμές για το ίδιο κατάλυμα τον Μάιο, τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, για να δούμε τις τρομερές, σχεδόν χαοτικές, διαφορές:
Δίκλινο με κουζίνα συν έναν καναπέ κρεβάτι, με κοινό υπαίθριο χώρο μπροστά του, με θέα στη χώρα και το παλιό λιμάνι, τιμή 57 ευρώ. Τιμή Ιούνιος: 101 ευρώ Ιούλιος: 216 ευρώ Αύγουστος: 227 ευρώ.
Στο φαγητό και το ποτό, (με αποδείξεις παντού) οι τιμές το Πάσχα είχαν ως εξής: Απλά ποτά ήταν περίπου στα 12 με 15 ευρώ – μιλάμε πάντα για την πλειοψηφία των μπαρ και όχι για τα… εξεζητημένα και το σουβλάκι στα 5 με 5,5 ευρώ.
Από εστιατόρια και ταβέρνες, Μεγάλη Παρασκευή, Μεγάλο Σάββατο και Κυριακή του Πάσχα, περίπου 35 με 45 ευρώ το άτομο, μαζί με τα ποτά – μιλάμε πάντα για μέσες περιπτώσεις.
Ευχάριστη έκπληξη την Κυριακή του Πάσχα, το «Ότι απόμεινε» στα Άνω Μερά: Μεταξύ άλλων, αρνί καταπληκτικό στη σούβλα με 39 ευρώ το κιλό, με δεδομένο ότι η τιμή του φέτος τράβηξε την ανηφόρα και στα κρεοπωλεία.
Για διασκέδαση, φέτος το Jackie O’ στη χώρα κάνει απλά καταπληκτικό πρόγραμμα, ενώ τα μπαρ πίσω και πέριξ της Μικρής Βενετίας, έχουν πολύ λιγότερο ύφος αλλά αρκετά περισσότερη διασκέδαση, σε σχέση με αυτά γύρω από τον Άγιο Γεώργιο και στο σοκάκι της Ενόπλων Δυνάμεων, στα οποία μεταξύ άλλων το ποτό σε αρκετές περιπτώσεις “πετούσε” στα 20 ευρώ. Εντάξει θα πείτε, πληρώνεις και την γκλαμουριά, αλλά αυτά είναι γούστα, περί ορέξεως…
Για ενοικίαση αυτοκινήτου, αν μπορείτε αποφύγετε τις ξένες εταιρείες και τις αντίστοιχες κρατήσεις από τα ξένα sites, αφού οι τιμές είναι μεν μερικές φορές δελεαστικές, αλλά ζητάνε κάτι τρελές εγγυήσεις, όπως 700 και 1000 ευρώ, τα οποία δεσμεύουν στις κάρτες σας (και μάλιστα τις πιστωτικές, αφού συνήθως δεν δέχονται χρεωστικές) και σας τα επιστρέφουν αρκετές ημέρες αργότερα.
Οι ελληνικές εταιρείες είναι πιο ακριβές, αλλά δεν σας δεσμεύουν συνήθως τέτοια ποσά. Ένα εξαιρετικό Ρενό Κλιό για 4 μέρες κόστισε 160 ευρώ με παράδοση παραλαβή στο λιμάνι – βέβαια τιμές Πάσχα πάντα.
Τέλος στα ακτοπλοϊκά, προσέξτε λίγο τα δρομολόγια των συμβατικών πλοίων, γιατί πιάνουν στο νησί και δρομολόγια από Βόρειο Αιγαίο ή Δωδεκάνησα, τα οποία στον Πειραιά δένουν στις πύλες 1 και 2 που είναι 20 λεπτά το λιγότερο με τα πόδια από τον σταθμό του τρένου, σε αντίθεση με τις πύλες 6 και 7 των Κυκλάδων, που είναι ακριβώς απέναντι από τον σταθμό.
Τιμές; Χοντρικά 45-55 ευρώ τα συμβατικά το άτομο, 85 τα γρήγορα, 120 το αμάξι.
Το καλοκαίρι του 2024 σε λίγες εβδομάδες ξεκινά. Η Μύκονος, παγκόσμιος τόπος προορισμού, είναι έτοιμη να γοητεύσει για ακόμη μία χρονιά.
