Η απάντηση στο ερώτημα εάν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται οι κάτοικοι του Παλαιού Ηρακλείου ως πολίτες 2ης κατηγορίας προφανώς είναι δεδομένη: Όχι βέβαια.
Οι κάτοικοι της περιοχής, όπως και γενικώς αυτοί που δεν κατοικούν στο κέντρο μιας πόλης, ενός δήμου, πολλές φορές πρέπει να δίνουν αγώνα για τα… αυτονόητα.
Ότι η γειτονιά τους, η συνοικία τους, πρέπει να έχει την ίδια αντιμετώπιση με όλες τις γειτονιές και συνοικίες. Το ότι είναι στη… βόρεια άκρη της πόλης δεν τους κάνει λιγότερο… Ηρακλειώτες ή δεν έχουν λιγότερα(!) δικαιώματα από τους κατοίκους του κέντρου.
Με αφορμή τη συζήτηση για το θέμα της απόκτησης του Κτήματος Φιξ από το δήμο Ηρακλείου, οι κάτοικοι του Παλαιού Ηρακλείου βρίσκονται μπροστά σε μία μεγάλη ευκαιρία: Να αποκτήσει η γειτονιά τους έναν δημοτικό, ανοικτό, προσβάσιμο, πνεύμονα πρασίνου και ένα χώρο Πολιτισμού.
Το Παλαιό Ηράκλειο, το αξίζει. Και δεν πρόκειται να δώσει… λογαριασμό σε κανέναν, γιατί βρίσκεται δίπλα στην Πεύκη, στη Λυκόβρυση και τη Μεταμόρφωση, δηλαδή στην άκρη της πόλης.
Στο κέντρο του Ηρακλείου, στην πλατεία και γενικά στην περιοχή γύρω από το σταθμό, έχουν γίνει όλες αυτές τις δεκαετίες παρεμβάσεις εκατομμυρίων ευρώ.
Είπε ποτέ κανείς από το Παλαιό Ηράκλειο ότι επειδή έχει απόσταση από το κέντρο της πόλης δεν θα πρέπει να γίνουν οι παρεμβάσεις;
Η Καναπίτσα είναι και αυτή στην άκρη της πόλης, από τη νοτιοδυτική πλευρά. Μήπως για τις παρεμβάσεις εκεί θα πρέπει να “τσοντάρουν” οι δήμοι της Νέας Ιωνίας, της Νέας Φιλαδέλφειας και της Μεταμόρφωσης;
Για το Κάτω Ψαλίδι, μήπως πρέπει να γίνει το ίδιο με το δήμο Αμαρουσίου και το δήμο της Νέας Ιωνίας;
Για να καταλήξουμε: Το Ηράκλειο Αττικής, είναι ένα και ενιαίο. Όλοι θα χαίρονται τις παρεμβάσεις στην πόλη, όπου και αν γίνονται αυτές. Αλλιώς ας πάρουμε ένα διαβήτη, να βρούμε την μεγαλύτερη απόσταση από τους όμορους δήμους και να επιτρέψουμε να γίνονται παρεμβάσεις μόνο γύρω από αυτό το σημείο…
