Τον Ιωνιώτη οικονομολόγο, ιστορικό ερευνητή Μικρασιατικού Πολιτισμού, συγγραφέα και τελευταίο πρόεδρο του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. (Κέντρου Μικρασιατικού Πολιτισμού) του δήμου Νέας Ιωνίας, Λουκά Χριστοδούλου βράβευσαν οι Παλαιοί Πρόσκοποι Νέας Ιωνίας, κατά τη διάρκεια της κοπής της πίτας τους.
Ο Λουκάς Χριστοδούλου τιμήθηκε για τη συνεισφορά του στη διατήρηση της Μικρασιατικής Μνήμης.
Στον χαιρετισμό του, ο ίδιος αναφέρθηκε στη σημασία ακριβώς της διατήρησης αυτής της μνήμης, αλλά και στους ανθρώπους των Παλαιών Προσκόπων Νέας Ιωνίας.
Όπως είπε «κατ’ αρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω την εξαιρετική αυτή “νεανική ομάδα” που ακούει στο όνομα Παλαιοί Πρόσκοποι Νέας Ιωνίας για την απόδοση τιμής στο πρόσωπό μου.
Και λέω νεανική ομάδα γιατί εσείς μεγάλα παιδιά, εσείς δηλαδή (Όμηρε, Δημήτρη, Στάθη, Μίμη κ.α.) να μην ξεχάσουμε και τον Χατζηκυριάκο βέβαια, έχετε μια αύρα πάνω σας, που με κάνετε να νοιώθω υπέροχα.
Πάντα εκτιμούσα το έργο των νέων παιδιών που ασχολούνται με τον προσκοπισμό, αφού συμβάλλουν με τις δράσεις τους στην εξύψωση και διαμόρφωση της νεανικής προσωπικότητας, που στις ημέρες μας αντιμετωπίζει προβλήματα.
Βία ή μπούλινγκ κατά την επίσημη εκδοχή είναι πλέον καθημερινά από τις πρώτες ειδήσεις. Αλλά εσείς απόστρατοι του νεανικού προσκοπισμού Παλαιοί Πρόσκοποι Νέας Ιωνίας μας έχετε αποδείξει εδώ και πολλά χρόνια ότι οι ηλικίες δεν παίζουν κανένα ρόλο. Έχετε προσφέρει πολλά στην πόλη και γι’ αυτό σας ευχαριστούμε πολύ.
Τώρα έρχομαι στη μετριότητά μου. Τι να πω. Κάθε φορά που με τιμά κάποιος συλλογικός φορέας, αναρωτιέμαι, γιατί σε μένα; Τι έκανα εγώ; Έκανα αυτό, που έπρεπε ο καθένας μας να κάνει. Είναι για μένα τρόπος ζωής από τότε που συνταξιοδοτήθηκα.
Έχω τύχη και άλλων διακρίσεων, αλλά ο τρόπος που με πλησιάσατε και συζητήσατε για την βράβευσή μου με καταπλήξατε. Ασχοληθήκατε κατά επαγγελματικό τρόπο θα έλεγα για την παρουσίασή μου και με σκλαβώσατε.
Τα τελευταία 20 χρόνια που ασχολήθηκα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τις συλλογικές δράσεις και με θεματολογία Μικρασιατικός Πολιτισμός, Αλησμόνητες Πατρίδες, Προσφυγικοί Οικισμοί, Καταγραφή της Ιστορίας της πόλης μας, ζω ένα όνειρο. Νομίζω ότι φεύγοντας αυτά θα μείνουν.
Μέσα σε αυτά τα 20 χρόνια γνώρισα και ήρθα σε επαφή με Πνευματικά Ιδρύματα (Ακαδημία, Βιβλιοθήκες, Γενικά Αρχεία) σπουδαίους Πανεπιστημιακούς καθηγητές, αλλά και απλούς ιστορικούς, συγγραφείς, ερευνητές που μου έδειξαν ένα νέο τρόπο ζωής και απασχόλησής μου. Πιστεύω ότι η κατηγορία των συνταξιούχων, όπως εγώ, έχουμε πολλά να προσφέρουμε στην κοινωνία και στον τόπο μας.
Τριανταπέντε χρόνια που εργάσθηκα στον ιδιωτικό τομέα και κατά την εκτίμησή μου ανέβηκα ψηλά στην ιεραρχία της εταιρείας μου, η ανταμοιβή μου ήταν προαγωγές και μπόνους. Δηλαδή υλικές απολαβές. Τα παίρνεις, τα τρως ξεχνιούνται. Είναι όμως μια οικονομική βάση ανεξαρτησίας.
Αλλά στη ζωή όλα δεν είναι το χρήμα. Είναι και οι ηθικές αξίες. Έτσι λοιπόν με πολύ σεβασμό σκύβω το κεφάλι και παρ’ όλες τις πικρίες που δυστυχώς υπάρχουν μερικές φορές, προσπαθώ να προσφέρω. Φανερά και αθέατα. Πάντα να προσφέρω, κάτι να μείνει σε αυτό τον τόπο. Το αξίζει.
Θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη μνεία σε δύο δημάρχους.
Στον ιδρυτή του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. Γιάννη Χαραλάμπους που χάρις στην έμπνευσή του έγινε αυτό το οικοδόμημα και μας κάνει περήφανους 20 χρόνια και στον Ηρακλή Γκότση.
Στον Ηρακλή Γκότση που έκανε την υπέρβαση στα δημοτικά πράγματα της πόλης μας, που αν και προερχόμουν από άλλη δημοτική παράταξη μου ανέθεσε το 2011 την αντιπροεδρία του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. και το 2013 την Προεδρία. Νομίζω ότι δεν τον διέψευσα.
Σε ευχαριστώ λοιπόν δήμαρχε Ηρακλή Γκότση. Ηθικόν δίδαγμα. Ο Πολιτισμός δεν μπαίνει σε κομματικές ζώνες.
Ανήκω λοιπόν και εγώ στην κατηγορία των εθελοντών. Εθελοντής που μου αρέσει η έρευνα, η ιστορία, η καταγραφή γεγονότων και η παρουσίαση ιστορικών βιβλίων. Όσο ακόμα μπορώ και στέκομαι και έχω τα μυαλά μου, θα προσφέρω»
