Νέα βράβευση για τον Λουκά Χριστοδούλου για την προσφορά του στην ανάδειξη της ιστορίας του Μικρασιατικού ελληνισμού

Ειδική αναφορά στον πρώην Δήμαρχο Ηρακλή Γκότση έκανε ο Λουκάς Χριστοδούλου, πρώην πρόεδρος του Κέντρου Μικρασιατικού Πολιτισμού – ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. του δήμου Νέας Ιωνίας, κατά τη διάρκεια νέας βράβευσης του για το έργο του, αυτήν τη φορά από τον Όμιλο Φιλάθλων Νέας ΙωνίαςΟΦΝΙ.

Όπως είπε χαρακτηριστικά «με εξέπληξε η πρόταση του -τότε- δημάρχου, γιατί μέχρι τότε δεν είχε αναλάβει κάποιος από αντίπαλη δημοτική παράταξη θέση ευθύνης σε Νομικό Πρόσωπο του Δήμου, όπως ήμουν εγώ».

 

Ο Λουκάς Χριστοδούλου έκανε έναν μικρό απολογισμό της πορείας του και το πως κατάφερε το ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. να βρεθεί στην κορυφή των Μικρασιατικών φορέων στη χώρα.

Αναλυτικά η ομιλία του:

«Κατ’ αρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου, αυτό το μεγάλο σωματείο και ιδιαίτερα τα μέλη του Διοικ. Συμβουλίου, του Ο.Φ.Ν.Ι. για την απόδοση αυτής της τιμητικής διάκρισης στο πρόσωπό μου. Ο Ο.Φ.Ν.Ι. είναι ένας σύλλογος που σε δυο χρόνια συμπληρώνει 100 χρόνια ύπαρξης ή αν θέλετε, ένα αιώνα αθλητικής δράσης. Συγχαρητήρια και μπράβο είναι δυο λέξεις που δεν μπορούν να αποτυπώσουν τη δράση των τμημάτων που έχουν πάρει την πόλη στη πλάτη τους και την διαφημίζουν σε όλο τον Ελλαδικό χώρο  στην Ευρώπη και όχι μόνο.

 

Από την έρευνα που έχω πραγματοποιήσει για τον εν λόγο σύλλογο, στο πλαίσιο συγγραφής της Ιστορίας της Ν. Ιωνίας,  θα σας αναφέρω ένα συγκλονιστικό γεγονός. Την περίοδο του Αλβανικού Έπους ο ιστορικός αυτός σύλλογος διέθεσε τον ιματισμό και τα υποδήματα των αθλητών του για να ζεστάνουν τα κορμιά και τα πόδια των ηρωικών στρατιωτών μας στα βουνά της Ηπείρου. Μεγαλείο ψυχής!

Αλλά ας πούμε και μερικά λόγια για την μετριότητά μου.

 

Παιδί από γονείς -κράμα- Σπαρταλιά μάνα και γηγενή πατέρα- γεννήθηκα  μέσα σε ένα φτωχικό σπίτι στην Ελευθερούπολη όπου το κάθε παιδί οικογένειας στέγαζε σε ένα δωμάτιο την οικογένειά του και τα υπάρχοντά του, με κοινή κουζινίτσα και αποχωρητήριο στον ακάλυπτο χώρο. Έτσι μεγάλωσα…

 

Από μικρός μου άρεσε η Ιστορία και η Γεωγραφία στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο ενώ αργότερα είχα κλίση και στα οικονομικά, γι’ αυτό πέρασα στην Ανώτατη Εμπορική-σήμερα Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Μετά το στρατιωτικό μου έκανα συγχρόνως τουλάχιστον δύο δουλειές. Τυπογράφος στο οικογενειακό μας παραδοσιακό τυπογραφείο και συγχρόνως προσλήφθηκα στην τότε εταιρεία Πετρελαιοειδών ESSO PAPAS, σήμερα ΕΚΟ.

 

Επί υπουργίας μάλιστα Γιάννη Χαραλάμπους, υπουργού τότε Μεταφορών, διετέλεσα και μέλος των Διοικ. Συμβουλίων της Ολυμπιακής Αεροπορίας και τότε των ΗΣΑΠ, σήμερα ΜΕΤΡΟ.

Δυστυχώς λόγω της ενασχόλησής μου πολλές ώρες στην ιδιωτική εταιρεία, δεν μου δόθηκε ο κατάλληλος χρόνος να ασχοληθώ με τα «χόμπυ μου» της έρευνας και συγγραφής, όσο εργαζόμουν! Έτσι όταν συνταξιοδοτήθηκα το 2011, είπα μέσα μου: Να η ευκαιρία Λουκά. Προχώρα!

 

Συγχρόνως και ενώ εργαζόμουν, υπηρέτησα-ασχολήθηκα και με τον δήμο Ν. Ιωνίας σε πολλές θέσεις ευθύνης, αλλά και ως Πρόεδρος του τότε Πνευματικού Κέντρου του Δήμου. Όταν το 2010, απέτυχα να εκλεγώ δημοτικός σύμβουλος είχα πάρει τις αποφάσεις μου. Κρέμασα λοιπόν την φανέλα του Αυτοδιοικητικού συμβούλου.

 

Συγχρόνως όμως μου προτάθηκε από τον τότε δήμαρχο Ηρακλή Γκότση να ασχοληθώ με το Κέντρο Σπουδής και Ανάδειξης Μικρασιατικού Πολιτισμού του Δήμου Ν. Ιωνίας. Με εξέπληξε η πρόταση του δημάρχου, γιατί μέχρι τότε δεν είχε αναλάβει κάποιος από αντίπαλη δημοτική παράταξη θέση ευθύνης σε Νομικό Πρόσωπο του Δήμου, όπως ήμουν εγώ.

Και βέβαια αυτό πιστώνεται στην οξυδέρκεια και θέληση του Ηρακλή Γκότση, τον οποίο και ευχαριστώ δημόσια για άλλη μια φορά, γιατί ήθελε να υπηρετήσει τον μικρασιατικό πολιτισμό, ένας άνθρωπος πέρα από τις στενές παραταξιακές διαφορές.

 

Αγαπητοί φίλοι και φίλες. Ο Πολιτισμός δεν πρέπει να μπαίνει σε κομματικές ζώνες και τοπικές διαπαραταξιακές λογικές.

Διαθέτοντας  μετά από πολύχρονες έρευνες ένα πλούσιο υλικό  που κατάφερα να συγκεντρώσω και να το επεξεργαστώ όπως έπρεπε, μπόρεσα να συγγράψω 5 βιβλία για την Ιστορία της Ν. Ιωνίας, τα δύο εξ αυτών με τον Χάρη Σαπουντζάκη, που αφορούν τη ζωή της Ν. Ιωνίας το ήμισυ του αιώνα της (1923-1974).

 

Παράλληλα επειδή είχα μεγάλη αγάπη για την Σμύρνη, την αγαπημένη μας Σμύρνη, αγόραζα από δημοπρασίες και συλλέκτες καρτ ποστάλ της που σε συνδυασμό με την μελέτη δεκάδων σχετικών βιβλίων, μου έδωσαν σχηματικά πως ήταν η Σμύρνη πριν την καταστροφή της. Έτσι μπόρεσα να δημιουργήσω μια ενδιαφέρουσα παράθεση εικόνων και γεγονότων που πήραν την μορφή εκδήλωσης. Την εν λόγω εργασία που παρουσίαζε μεγάλο ενδιαφέρον, την παρουσίασα σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, όπως: Θήβα, Καβάλα, Κοζάνη, Καλαμάτα, Ανάβυσσο, Αγρίνιο, Θεσσαλονίκη, Σάμο, Χανιά, Αλεξανδρούπολη, Πτολεμαΐδα, Βόλο, Ιτέα, κ.α. ενώ συγχρόνως δημιουργούσα εκθέσεις με μεγέθυνση των καρτ-ποστάλ που έκαναν εντύπωση σε όλους.

 

Το ενδιαφέροντά μου όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Από μια τυχαία επίσκεψη στο Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας (Ι.Α.Μ.) στη Θεσσαλονίκη, έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλιαράκι που περιείχε τους 1.385 προσφυγικούς οικισμούς της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων στη Μακεδονία. Δεν θυμάμαι πόσες χιλιάδες ώρες αφιέρωσα για να γράψω αυτό το τρίτομο έργο, που θα μείνει στην Ιστορία. Είναι μία βάση δεδομένων που αφορά κυρίως ερευνητές και ιστορικούς.

 

Η συγγραφική μου πορεία συνεχίστηκε και συνεχίζεται με συγγραφή άρθρων και μελετών που περιέχονται σε συλλογικούς τόμους και εφημερίδες ενώ συμμετείχα ως εισηγητής σε συμπόσια σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας είτε δια ζώσης, είτε διαδικτυακά.

 

Σε πολλές πόλεις που ταξίδεψα για ομιλίες, συγχρόνως με καλούσαν σε τηλεοπτικές συζητήσεις τα τοπικά κανάλια, ενώ συμμετείχα σε αρκετά ντοκιμαντέρ ιστορικού ενδιαφέροντος με τη ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ή επετειακά με τη συμπλήρωση 100 ετών από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Ήδη τώρα ολοκληρώνεται ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ, που συμμετέχω «ΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ».

 

Μετά από πρότασή μου, εκδόθηκαν από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία μία σειρά προσφυγικών γραμματοσήμων -για πρώτη φορά στην Ελλάδα- που απεικονίζουν τους 4 πρώτους αστικούς προσφυγικούς συνοικισμούς της Αττικής (Ν. Ιωνία, Βύρωνα, Καισαριανή και Ν. Κοκκινιά). Μεγάλη τιμή στη μνήμη των προγόνων μας. Μεγάλη τιμή για την πόλη της καρδιάς μας, τη Ν. Ιωνία, η οποία στα 100 χρόνια ζωής της, αποτυπώνεται σε γραμματόσημο. Τεράστια αναγνώριση.

 

Έχω διοργανώσει 6 από τα 10 συμπόσια του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. και δεκάδες εκδηλώσεις Ιστορικού Ενδιαφέροντος, ενώ έχω επιμεληθεί τις περισσότερες από τις εκδόσεις του σε βιβλία ή περιοδικά.

 

Με τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν το 2022 για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, αναγνωρίστηκε από όλους τους Μικρασιάτες σε όλη την Ελλάδα, πως η Νέα Ιωνία με το ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ., τους προσφυγικούς συλλόγους και την Μητρόπολη Ν.Ι.Φ.Η.Χ. με τον σεβασμιότατο Ιεράρχη κ. Γαβριήλ είχαν τον πρωτεύοντα ρόλο. Μπορούμε να ξεχάσουμε την παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατ. Σακελλαροπούλου στο 10ο Συμπόσιο του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ., το γκράφιτι στην οδό Παναγούλη με την πυρπόληση της Σμύρνης και την εκδήλωση της Μητρόπολης στο Θέατρο Ηρώδου Αττικού τον Σεπτέμβριο του 2022;

 

Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω και πάλι τον μεγάλο σύλλογο Ο.Φ.Ν. Ι. για την απόδοση τιμής στο πρόσωπό μου!”

Avatar photo
Το Ηράκλειο Αττικής και η Νέα Ιωνία στο διαδίκτυο. Και όχι μόνο.

Αφήστε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

MENU