Σχολικό bullying (Μπούλινγκ – εκφοβισμός). Το φαινόμενο που μπορεί να οδηγήσει ένα παιδί μέχρι και στην αυτοκτονία. Δυστυχώς, όχι θεωρητικά, αλλά στην πράξη.
Τον περασμένο Μάιο είχαμε ένα σοβαρό περιστατικό στο Ηράκλειο Αττικής, το οποίο, όπως φαίνεται, ευτυχώς δεν είναι άσχημη κατάληξη. Ένας μαθητής δέχθηκε bullying από συμμαθητές του επειδή ήταν… ΠΑΟΚ, ενώ εκείνοι υποστήριζαν άλλες ομάδες. Ο 15χρονος μαθητής Λυκείου σταμάτησε προσωρινά το σχολείο, καθώς δεχόταν απειλές από συμμαθητές του, οι οποίοι μάλιστα έφτασαν μέχρι το σημείο να του επιτεθούν μέσα στην τάξη. Η μητέρα του παιδιού απευθύνθηκε στην αστυνομία, που όμως την απέτρεψε από το να κινήσει νομική διαδικασία, αφού όπως της είπαν «θα πάρει 3-4 χρόνια και το παιδί θα είναι φοιτητής».
Απευθύνθηκε στη συνέχεια στον λυκειάρχη του σχολείου, ο οποίος, ευτυχώς δεν της είπε π.χ. ότι το παιδί της θα πάει στρατό και θα το ξεχάσει, αλλά κάλεσε τα παιδιά με την επιθετική συμπεριφορά, τα οποία απολογήθηκαν στον 15χρονο και κάλεσε και τους γονείς των παιδιών αυτών, οι οποίοι επίσης απολογήθηκαν στον 15χρονο και τη μητέρα του. Η μητέρα του παιδιού όμως είπε κάτι εξαιρετικά σημαντικό: «Το σημαντικό είναι ότι δεν έχει γίνει μόνο στο παιδί μου. Σε άλλο παιδί ήταν αφορμή ότι ήταν καλός μαθητής, σε άλλον γιατί φορούσε ροζ μπλούζα», ήταν η φράση της.
Διαβάστε σχετικά:
Ηράκλειο: Περιστατικό ακραίου bullying σε βάρος μαθητή στο σχολείο – ΒΙΝΤΕΟ του ΑΝΤ1 – Zonews.gr
Πρωτοβουλία της ΠΑΕ ΠΑΟΚ για την υπόθεση του bullying στον 15χρονο μαθητή στο Ηράκλειο – Zonews.gr
Όταν αυτοκτόνησε ο Νικόλας Φιλίππου
Όμως, τέτοιες μέρες, πριν 3 χρόνια, στις 8 Ιουλίου 2018 ο Νικόλας Φιλίππου αυτοκτόνησε, στο σπίτι του στην Αργυρούπολη, σε ηλικία μόλις 15 ετών. Αίτιο αυτοκτονίας αποτέλεσε η ομοφοβία και ο σχολικός εκφοβισμός που δεχόταν για αρκετό καιρό από συμμαθητές του.
Τον Ιούνιο, ένα κορίτσι, η 14χρονη Γωγώ Καντούνη έχασε τη ζωή του από ιατρικό λάθος, μετά από χειρουργείο που έκανε προκειμένου να τοποθετήσει δακτύλιο, γιατί ήθελε να χάσει βάρος. Η Γωγώ δεχόταν εκφοβισμό για το σωματικό της βάρος.
Όχι, η Γωγώ δεν αυτοκτόνησε. Όμως αν δεν δεχόταν εκφοβισμό δεν θα πιεζόταν τόσο πολύ να κάνει την συγκεκριμένη επέμβαση, η οποία την οδήγησε στον θάνατο.
Έχουμε λοιπόν σχολικό και γενικώς εκφοβισμό για οτιδήποτε διαφορετικό. Δεν είσαι straight; Δεν έχεις σώμα που να ανταποκρίνεται στα στερεότυπα ομορφιάς; Η θρησκεία σου δεν είναι η επικρατούσα; Υποστηρίζεις ομάδα που δεν είναι δημοφιλής στην περιοχή σου; Είσαι πολύ καλός μαθητής; Θα υποστείς τις συνέπειες.
Εμμονές
Τα τελευταία χρόνια, έστω και με αργά βήματα, γίνονται προσπάθειες να καταπολεμηθεί ο σχολικός εκφοβισμός. Δυστυχώς όμως, αυτές οι προσπάθειες έρχονται πολλές φορές σε σύγκρουση με ισχυρότατες εμμονές, ειδικά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις εκφοβισμού.
Διότι είναι φανερό πως δεν υπάρχει κάποιος θεσμικός παράγοντας με θέση ισχύος, ο οποίος να επιχειρηματολογήσει υπέρ της αναγκαιότητας να έχουν τα παιδιά καλλίγραμμο σώμα ή να… μην είναι καλοί μαθητές ή να υποστηρίζουν συγκεκριμένες… ομάδες.
Το πρόβλημα όμως ξεκινά και τελειώνει όταν εμπλέκονται συγκεκριμένοι ισχυροί παράγοντες π.χ. της Εκκλησίας, στο θέμα της σεξουαλικής ταυτότητας και στο θέμα του θρησκεύματος.
Στο θέμα του θρησκεύματος, θα σταθώ σε μία προσωπική εμπειρία και στην πλύση εγκεφάλου που μας έκαναν κάποιοι θεολόγοι στο σχολείο, σ’ ότι αφορά τους μάρτυρες του Ιεχωβά. Μας τους παρουσίαζαν τουλάχιστον ως μέλη μίας μυστηριώδους αίρεσης με τα οποία δεν πρέπει να έχουμε σχέσεις. Ελάτε τώρα στη θέση ενός παιδιού και το πως αυτό θα αντιμετώπιζε ένα συμμαθητή του, που π.χ. οι γονείς του ήταν μάρτυρες του Ιεχωβά.
Την μεγαλύτερη όμως ζημιά, με δραματικές συνέπειες, αυτοί οι παράγοντες της Εκκλησίας την κάνουν στο θέμα της σεξουαλικής ταυτότητας.
Προφανώς υπάρχουν διακυμάνσεις, δεν υπάρχει ενιαίος λόγος από το σύνολο της Εκκλησίας, στο συγκεκριμένο θέμα. Στην Ελλάδα, έχουμε γνωρίσει και ξέρουμε τους επώνυμους κήρυκες του μίσους στο συγκεκριμένο (και όχι μόνο) θέμα: «Πρωταθλητής» ο πρώην Αιγιαλείας Αμβρόσιος, ιδιαίτερα δραστήριος ο Πειραιώς Σεραφείμ. Υπάρχουν όμως και άλλοι, ιδιαίτερα δραστήριοι που δεν είναι και τόσο “δημοφιλείς” αλλά μία χαρά ρίχνουν νερό στο μύλο του σχολικού εκφοβισμού, στο θέμα της σεξουαλικής ταυτότητας.
Και ακριβώς σ’ αυτό το σημείο, αναφέρεται ο τίτλος “σχολικό bullying: Από το Ηράκλειο Αττικής έως τη Γλυφάδα & τι ΔΕΝ πρέπει να κάνει ένας Δήμαρχος».
Αναφέρθηκα στο περιστατικό στο Ηράκλειο Αττικής, που ευτυχώς δεν φαίνεται να έχει άσχημα κατάληξη, αναφέρθηκα όμως και στο τραγικό περιστατικό του Νικόλα Φιλίππου στην Αργυρούπολη το 2018.
Όταν απαιτεί η Εκκλησία
Αυτό που δεν έχω πει, είναι το τι έγινε στην περιοχή μετά την αυτοκτονία του Νικόλα. Ήδη από το 2018 είχε ξεκίνησε ο σχεδιασμός ενός νέου προγράμματος για την αντιμετώπιση της ομοφοβίας στα σχολεία, το οποίο ονομαζόταν “Το σχολείο που μας χωράει”.
Το πρόγραμμα στόχευε στην ενδυνάμωση κυρίως των εκπαιδευτικών και όχι στην άμεση μεταφορά στη σχολική τάξη, δηλαδή ξεκινούσε από την πηγή, πήγαινε να εκπαιδεύσει τους εκπαιδευτικούς σε σχέση με τα στερεότυπα και τις εσωτερικευμένες προκαταλήψεις που μπορεί να έχουν για θέματα ταυτότητας φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού.
Μία από τις περιοχές που θα “έτρεχε” το πρόγραμμα το 2019 θα ήταν ο δήμος Γλυφάδας, ο οποίος μάλιστα τυγχάνει να είναι ακριβώς δίπλα στην περιοχή με το τραγικό περιστατικό της αυτοκτονίας του Νικόλα.
Όμως παράγοντες της Εκκλησίας στη Γλυφάδα, είχαν άλλη άποψη, διότι δεν τους άρεσε καθόλου το πρόγραμμα.
Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά του τι έγινε ΕΔΩ
Στο ρεπορτάζ λοιπόν θα διαπιστώστε και το τι ΔΕΝ έπρεπε να κάνει ένας Δήμαρχος και συγκεκριμένα αυτός της Γλυφάδας, ο Γιώργος Παπανικολάου. Ο κ.Παπανικολάου ένας άνθρωπος 44 ετών(!) με πενταετή θητεία σε μεγάλη κομματική νεολαία(!) αποφάσισε να υποκύψει στις πιέσεις που δέχθηκε από παράγοντες της Εκκλησίας και να ζητήσει να μην πραγματοποιηθεί το πρόγραμμα.
Μιλάμε για έναν Δήμαρχο που εκλέχθηκε με ποσοστό 79,01%(!) από την πρώτη Κυριακή! Και πραγματικά μένω άναυδος με την σκέψη που πρέπει να κάνω: Τι είναι αυτό που φόβισε έναν τόσο νέο άνθρωπο, με θητεία σε κομματική νεολαία και τόσο πανίσχυρο τοπικά;
Εάν έκανε πίσω ο κ.Παπανικολάου, στο να προχωρήσει ένα πρόγραμμα που ουσιαστικά είχε στόχο να καταπολεμήσει τον σχολικό εκφοβισμό λόγω της σεξουαλικής ταυτότητας, με ένα τέτοιο ποσοστό εκλογής, πως ακριβώς θα πρέπει να αντιδράσουν άλλοι αιρετοί, είτε είναι Δήμαρχοι, είτε Περιφερειάρχες, είτε Βουλευτές, είτε Υπουργοί, είτε Πρωθυπουργοί;
Πάμε να θυμηθούμε πάλι τι είπε η Ηρακλειώτισσα μητέρα: “Το σημαντικό είναι ότι δεν έχει γίνει μόνο στο παιδί μου. Σε άλλο παιδί ήταν αφορμή ότι ήταν καλός μαθητής, σε άλλον γιατί φορούσε ροζ μπλούζα”.
Εάν λοιπόν ένα Δήμαρχος που εκλέχθηκε με ποσοστό 79,01% δεν μπορεί να προστατέψει ένα παιδί γιατί φοράει ροζ μπλούζα, ποιος στην οργή θα το κάνει; Εάν ένας Δήμαρχος με 79,01% δεν μπορεί να πει «στοπ» σε κάθε παράγοντα που θέλει να έχει άποψη(!) για την σεξουαλική ταυτότητα του οποιουδήποτε, ποιος θα το κάνει;
Για τον Νικόλα και τον κάθε Νικόλα
Το συγκεκριμένο άρθρο γράφτηκε γιατί, όπως σας είπα, αυτές τις μέρες έκλεισαν 3 χρόνια από την αυτοκτονία του Νικόλα στην Αργυρούπολη. Στις πηγές θα διαβάσετε ότι λίγους μήνες πριν από το τραγικό συμβάν, στο σχολείο του είχε γίνει η εβδομάδα για τις έμφυλες ταυτότητες η υπεύθυνη (!) εκπαιδευτικός για το πρόγραμμα, μέσα στην τάξη του Νικόλα, είπε: “Οι γκέι είναι άρρωστοι”.
Εδώ να υπενθυμίσω ότι το πρόγραμμα για τις έμφυλες ταυτότητες καταργήθηκε από το υπουργείο Παιδείας και ακόμη περιμένουμε τον αντικαταστάτη του…
Αυτές τις μέρες λοιπόν, ο Νικόλας δεν ξεχάστηκε.
Δείτε παρακάτω:
- Τη δράση της ομάδας ΛΟΑΤΚΙ+ Ηλιούπολης για το Νικόλα
- Το μήνυμα του εκπαιδευτικού Πέτρου Σαπουντζάκη για τον Νικόλα
- Τη συνέντευξη που είχε δώσει το 2019 ο Πέτρος Σαπουντζάκης με αφορμή, τότε, τον ένα χρόνο από την αυτοκτονία του Νικόλα
- Φωτογραφίες από τη δράση στη μνήμη του Νικόλα
Το μήνυμα δεν μπορεί παρά να είναι ξεκάθαρο:
Κάνουμε τα πάντα για να σταματήσουμε τον σχολικό εκφοβισμό. Κάνουμε τα πάντα για να σταματήσουμε αυτούς που ρίχνουν λάδι στη φωτιά για τον σχολικό εκφοβισμό. Τολμάμε.
1 Comment